หน้าผาจักรวาลและกาแล็กซี่เต้นรำ: เวบบ์เริ่มต้นยุคแห่งการค้นพบ

หน้าผาแห่งจักรวาลของเรือนเพาะชำดาวฤกษ์และกาแล็กซีกลุ่มเล็กๆ ที่ถูกผูกไว้ด้วยการเต้นรำบนท้องฟ้า: NASA ปล่อยคลื่นลูกต่อไปของภาพจากกล้องโทรทรรศน์อวกาศเจมส์ เวบบ์ เมื่อวันอังคาร ซึ่งเป็นการประกาศศักราชใหม่ของดาราศาสตร์”ทุกภาพคือการค้นพบใหม่” บิล เนลสัน ผู้ดูแลระบบของ NASA กล่าว “แต่ละคนจะให้มุมมองของมนุษยชาติเกี่ยวกับจักรวาลที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน”

เผยแพร่ทีละภาพตั้งแต่เวลา 10.30 น. ทางตะวันออก (1430 GMT) ที่ Goddard Space Flight Center ภาพใหม่แสดงให้เห็นถึงพลังเต็มรูปแบบของหอดูดาว 10 พันล้านดอลลาร์ซึ่งใช้กล้องอินฟราเรดเพื่อจ้องมองไปยังจักรวาลอันไกลโพ้นด้วยความชัดเจนที่ไม่เคยมีมาก่อน

“พวกมันสวยและเต็มไปด้วยการค้นพบและวิทยาศาสตร์ที่ยอดเยี่ยม และยังมีอีกหลายสิ่งที่เรายังไม่ได้ระบุอยู่ในนั้น” John Mather นักจักรวาลวิทยาผู้ชนะรางวัลโนเบลและนักวิทยาศาสตร์โครงการอาวุโสของ Webb กล่าวกับAFP

เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา Webb ได้เปิดเผยภาพที่คมชัดที่สุดจนถึงปัจจุบันของเอกภพยุคแรก ซึ่งเต็มไปด้วยกาแล็กซีหลายพันแห่งที่มีอายุย้อนไปมากกว่า 13 พันล้านปี

ระยะสุดท้ายรวมถึง “ภูเขา” และ “หุบเขา” ของบริเวณก่อกำเนิดดาวที่เรียกว่า NGC 3324 ในเนบิวลาคารินา ซึ่งถูกขนานนามว่า “หน้าผาจักรวาล” ซึ่งอยู่ห่างออกไป 7,600 ปีแสง

แอมเบอร์ สตรอห์น นักดาราศาสตร์ฟิสิกส์ของนาซ่า กล่าวว่า เป็นครั้งแรกที่เราเห็นดาวดวงใหม่ซึ่งก่อนหน้านี้ถูกซ่อนจากมุมมองของเราโดยสิ้นเชิง

– สถานรับเลี้ยงเด็กและสุสาน Stellar –

เวบบ์ยังได้เปิดเผยรายละเอียดที่ไม่เคยเห็นมาก่อนของ Stephan’s Quintet การรวมกลุ่มของกาแลคซีห้าแห่งรวมถึงสี่แห่งที่มีการเผชิญหน้าอย่างใกล้ชิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ซึ่งให้ข้อมูลเชิงลึกว่าดาราจักรยุคแรกๆ ก่อตัวขึ้นในช่วงเริ่มต้นของเอกภพได้อย่างไร

ที่ใจกลางกระจุกมีหลุมดำที่เรียกว่านิวเคลียสของดาราจักรที่ทำงานอยู่ “ซึ่งหมายความว่าสิ่งต่างๆ ไหลเข้ามา มันถูกทำให้สุกที่อุณหภูมิสูง และบางส่วนก็ถูกคายออกมาอีกครั้ง” Mather อธิบาย

การศึกษาหลุมดำจะช่วยให้นักวิทยาศาสตร์เข้าใจหลุมดำที่ใจกลางทางช้างเผือกของเรามากขึ้น ซึ่งเรียกว่าราศีธนู A*

พบดาวสลัวที่ใจกลางเนบิวลาริงใต้เป็นครั้งแรกที่ปกคลุมไปด้วยฝุ่น เมื่อมันพ่นวงแหวนก๊าซและฝุ่นออกมาในความเจ็บปวดที่ใกล้จะถึงตาย

การทำความเข้าใจโมเลกุลที่มีอยู่ในสุสานที่เป็นตัวเอกดังกล่าวสามารถช่วยให้นักวิทยาศาสตร์ได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกระบวนการการตายของดาวฤกษ์

กล้องโทรทรรศน์ยังมีรายละเอียดเกี่ยวกับไอน้ำในบรรยากาศของดาวเคราะห์ก๊าซขนาดยักษ์ที่อยู่ห่างไกลออกไป

สเปกโทรสโกปี ซึ่งเป็นการวิเคราะห์แสงที่เปิดเผยข้อมูลโดยละเอียด เป็นของดาวเคราะห์ WASP-96 b ซึ่งถูกค้นพบในปี 2014

ต่อไป นักวิทยาศาสตร์จะหวังว่าจะฝึกเครื่องมือสเปกโตรกราฟิกในโลกหินเล็กๆ เช่น โลกของเราเอง เพื่อค้นหาสัญญาณของการอยู่อาศัยได้

– การค้นพบพื้นฐานที่คาดหวัง –

ภาพแรกของเวบบ์ได้จุดไฟให้ชุมชนอวกาศและจะแสดงบนหน้าจอยักษ์ในไทม์สแควร์ของนครนิวยอร์กและในลอนดอน

Webb ซึ่งเปิดตัวในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2564 จากเฟรนช์เกียนาบนจรวด Ariane 5 กำลังโคจรรอบดวงอาทิตย์ที่ระยะทาง 1.6 ล้านกิโลเมตรจากโลก ในพื้นที่ที่เรียกว่าจุดลากรองจ์แห่งที่สอง

มันยังคงอยู่ในตำแหน่งคงที่เมื่อเทียบกับโลกและดวงอาทิตย์ โดยมีเชื้อเพลิงน้อยที่สุดที่จำเป็นสำหรับการแก้ไขเส้นทางและการควบคุมเครื่องมือ

ความมหัศจรรย์ของวิศวกรรม Webb เป็นหนึ่งในแพลตฟอร์มทางวิทยาศาสตร์ที่แพงที่สุดในปัจจุบัน เทียบได้กับ Large Hadron Collider ที่ CERN และเป็นหนึ่งในเครื่องจักรที่ซับซ้อนที่สุดเท่าที่เคยสร้างมา

กระจกหลักของเวบบ์กว้างกว่า 21 ฟุต (6.5 เมตร) และประกอบด้วยส่วนกระจกเคลือบทอง 18 ชิ้น เช่นเดียวกับกล้องที่ถืออยู่ในมือ โครงสร้างต้องนิ่งมากสำหรับช็อตที่ดีที่สุด โดยวิศวกรของ Webb ลดการส่ายของกล้องให้เหลือเพียง 17 ในล้านของมิลลิเมตร